[ Tuesday 19 March 2024 - bijna volle maan - Log in/registreer - Zoeken ]

Geschiedenis


______ 13e & 14e Eeuw


De eerste tarotkaarten komen vermoedelijk uit de 13e eeuw. De oudste tarotkaarten die we nog hebben komen uit de 14e eeuw en zijn eigendom van de Bibliotheque Nationale in Parijs. Het zijn zeventien barokke kaarten, waarvan zestien troefkaarten. Eerst ging men er vanuit dat deze kaarten rond 1392 gemaakt waren, speciaal voor Karel VI. Nu denkt men echter dat deze kaarten zo rond 1470 gemaakt zijn.

______ Vermoedelijke herkomst


De tarot kwam men op veel plaatsen tegen; Italie, Frankrijk, Egypte, bij het Joodse volk en ook rondreizende zigeuners hadden vaak tarotkaarten. Je ziet dat het door verschillende mensen gebruikt werd. Ook sekten en ordes zoals The Golden Dawn maakten dankbaar gebruik van deze kaarten. Maar over de precieze herkomst van de tarot tasten we nog steeds in het duister.
Er zijn verhalen die vertellen dat de tarot oude kennis van de priesters van Atlantis is. Voordat Atlantis ten onder ging, zouden zij hun kennis overgebracht hebben naar Egypte. Toen ook het rijk van de Egyptische farao's op instorten stond, besloten de Egyptische priesters om hun kennis veilig te stellen in een spel: tarot. Hun kennis zou op deze manier toegankelijk blijven voor de ingewijden. Niet ingewijden zouden tarot zien als slechts een spel en zouden er zo geen misbruik van kunnen maken. Het verhaal gaat verder. Zigeuners zouden op hun reizen de tarotkaarten hebben meegnomen naar het Middeleeuwse Europa. Vanuit Italie zou de tarot zich verder verspreidden via handelswegen. Tarot werd ook voor de simpele burgerij toegankelijker.

______ Italië


In Noord-Italie, in de vallei van de Taro (een zijrivier van de Po), zou wel eens het ontstaan van de tarot kunnen liggen. Dat zou op zich niet vreemd zijn, als we kijken naar de Italiaanse naam voor de tarot (Tarrochi) en naar onze huidige tarotkaarten. Deze zijn namelijk gelijk aan de Venetiaanse of Piemontese tarot.
Ook de Franse tarotkaarten zijn hetzelfde opgebouwd: 78 kaarten waarvan 22 troefkaarten. Deze Franse versie heet "de Tarot van Marseille".

______ Egypte


Antoine Court de Gebelin (ca. 1719 - 1784) raakte gefascineerd door het occulte naar aanleiding van een aantal vrienden die tarot aan het spelen waren. Bij zijn eerste aanblink op de tarot was hij er direct van overtuigd dat er verborgen kennis verscholen zat in de symboliek van de kaarten. Volgens hem hadden de kaarten een Egyptische oorsprong (In 1781 werd Egypte gezien als de bron van alle kennis). In zijn werk Le Monde primitiv, analyse et compare avec le monde moderne (De primitieve wereld, geanalyseerd en vergeleken met de moderne wereld, 1781) schreef hij dat de diepe kennis van de Oude Egyptenaren niet verloren was gegaan tijdens de branden in de beroemde bibliotheken, zoals in die van Alexandrie:

"Een feit is dat dit Egyptische werk als enige tot in onze tijd is blijven bestaan, terwijl alle schatten wijsheid van de Egyptische bibliotheken verloren zijn gegaan. Het is zo populair geworden dat geen enkele wijze de moeite heeft genomen over de oorsprong ervan na te denken... Het boek bestaat uit 77 of eigenlijk 78 kaarten of afbeeldingen, die in vijf groepen zijn onderverdeeld. Elke groep laat verschillende amusante en leerzame voorwerpen zien. Kortom, het gaat om het tarotspel, dat in het huidige Parijs niet bekend is. Maar in Italie, Duitsland en in de Provence kent men het zeer goed."


Ook de Franse occultist Papus dacht dat de tarot uit Egypte afkomstig was. Zijn argumenten: tarot bestaat uit de woorden tar, dat pad betekent, en ro(sh) hetgeen koninklijk aanduidt. Deze klanken samengevoegd, draagt het de betekenis van "het Koninklijke pad". Dit zou een verwijzing kunnen zijn, naar het feit dat tarotkaarten in vroege tijden alleen voor koningen weggelegd waren. Het zou een mogelijkheid kunnen zijn dat de tarot zijn oorsprong vond ergens in de Nijldelta. Maar dat is bijna net zo waarschijnlijk als dat de tarot uit China afkomstig is:

______ China


Volgens een legende komt het kaartspel uit China. Het zou ontwikkeld zijn in het jaar 1120 na Christus om de concubine van S'eun-Ho te plezieren.

______ Bronnen


Of het voorgaande nou slechts verhalen en mythen zijn, of toch de waarheid is, dat weten we niet. Wat wel zeker is, is dat we vanaf de 14e eeuw de eerste geschreven bronnen over tarot bezitten.
Deze eerste geschriften gaan vooral over ketterij omtrent de tarot. Vanaf de 15e eeuw werd het beroep van kaartenmaker in de gilden opgenomen. Hiermee werden ze een statussymbool voor de rijken. Dit duurde echter niet lang want de kerk had veel macht. De kaarten sloten natuurlijk niet aan op de ideeen (dogma's) van de kerk en zoals zoveel niet christelijke dingen werden de kaarten afgeschreven als het werk van de duivel. De kaarten werden dan ook door de kerk verboden en men zag ze minder in het openbaar. Men wilde natuurlijk niet voor heks uitgemaakt worden en op de brandstapel terecht komen.

Via geheime genootschappen wisten de kaarten te overleven. Aan het einde van de 18e eeuw doken de kaarten, met het verdwijnen van de heksen verbrandingen, weer boven water. Het waren voornamelijk de Fransen die ze in de openbaarheid brachten. Antoine Court was de eerste die op papier de link legde tussen tarot en het occulte. Ondanks dat hij een protestantse dominee was en dit ook altijd is gebleven, was hij voorstander van het zelfstandig denken. Hij schroomde zich niet voor het occultisme en kan dan ook gezien worden als voorvader van de moderne Westerse esoterie. Als eerste schreef hij over de tarot en haar verborgen functie. Hij linkte haar aan de Egyptische geschiedenis en aan de 22 Hebreeuwse letters van het alfabet. Zienziens zou het gebasseerd zijn op het duizenden jaren oude "Boek van Thoth", van waaruit oude Egyptische priesters de 22 hoofdkaarten uit de tarot gecreeerd zouden hebben.
Niet lang nadat Antoine Court zijn Monde Primitiv publiceerde verscheen er een publicatie van Jean-Baptiste Alliette (1738 - 1791) waarin een techniek beschreven werd voor het leggen van tarot. In dit tweede boek van Alliette - die zichzelf het pseudoniem Etteilla gaf - kon men voor het eerst de tarot gaan leren gebruiken als orakelmethode in plaats van spel. Het boek getiteld Maniere de se recreer avec le jeu des cartes nomees Tarots (Hoe zichzelf te vermaken met een pak kaarten getiteld Tarot, 1785) was een antwoord op Monde Primitiv. Toch beweerde Etteilla dat hij reeds in 1751/1957 geintroduceerd werd in het kaartleggen, ver voor het verschijnen van Antoine Court’s grote werk. In 1770 had Etteilla namelijk al een boek gepluceerd over het kaartleggen met gewone speelkaarten met daar aan toegevoegd de speciale Etteilla kaart; Etteilla, ou maniere de se receer avec un jeu de cartes (Etteilla, of een manier zichzelf te vermaken met een pak kaarten). Dit werd gedaan met het toen populaire franse "piquet deck". Een ingekort deck (32 kaarten) dat toen al bestond uit klavers, harten, ruiten en schoppen. Alle kaarten in dit deck hadden een vaste betekenis. Tenslotte waren de kaarten toen niet geillustreerd zoals de tarotkaarten dat heden ten dagen zijn. Ook kenden de kaarten een vaste betekenis wanneer ze omgekeerd (op zijn kop) lagen. Harten tien bijvoorbeeld, betekende omgekeerd een erfenis, maar wanneer de kaar normaal lag duidde het op een stad. Door de jaren heen maakte Etteilla verschillende decks met verschillende doelen. Enkelen waren bedoeld als kaartspel, anderen slechts als kunstvorm. In 1791, het jaar dat hij stierf, publiceerde hij een deck waarmee men kon kaartleggen gebaseerd op het piquet deck. Deze kaarten waren voorzien van de betekenissen, zoals je hiernaast bijvoorbeeld kunt zien bij de schoppen koning. Deze stond voor een advocaat (Homme de robe) en omgekeerd droeg hij de betekenis van weduwnaar. Dit speciale deck, Petit Etteilla, wordt nog steeds als replica geproduceerd, verkocht en gebruikt. Volgens eigen zeggen zou Etteilla hebben leren waarzeggen met kaarten van een Italiaan. Helaas kunnen we dit nergens achterhalen of bewijzen.
Jean-Baptiste Alliette heeft een grote invloed gehad op de ontwikkeling van de tarot. Als eerste tarotist droeg ook hij de geschiedenis uit waarin de basis van Tarot in het Oude Egypte ligt. En dit alles zonder enkel bewijs dat zijn vele theorieën en verhalen kan onderbouwen. Toch was hij het die voor het eerst (speel)kaarten een vaste betekenis gaf en dit documenteerde en eigen decks ontwierp, speciaal voor het kaartleggen. Zo maakte hij ook Grand Etteilla; ou Tarot egyptien (Grote Etteilla; of Egyptisch tarot). Deze geillustreerde kaarten lijken als basis de oude tarotspeelkaarten te hebben zoals bijvoorbeeld de Tarot van Marseille. Toch veranderde Etteilla veel aan het uiterlijk en de volgorde van de kaarten. Hij gaf ze een element (vuur, aarde, water, lucht) een dag van creatie en zelfs een corresponderend sterrenbeeld mee. Daar hij ontdekt had dat dit alles samen hing.
Tegenwoordig is er nog veel over Jean-Baptiste Alliette te lezen en zijn er nog steeds decks te koop die hij ontworpen heeft. Al is het niet 100% duidelijk welke decks hij daadwerkelijk gecreeerd heeft en welke slechts gebaseerd zijn op werk. Zijn werk heeft echter grote invloeden gehad op de tarot die wij tegenwoordig kennen.

E. Levi bracht de kaarten aan het begin van de 19e eeuw in verband met de Kabbala, de joodse getallen leer.

Aan het einde van de 19e eeuw gebruikten de leden van de Golden Dawn de kaarten ook. Een van deze bekendste leden, Arthur Edward Waite, ontwikkelde samen met Pamela Coleman Smith het bekende en huidig meest gebruikte Rider Waite deck. Mede door Wait is het tarot in de moderne tijd veel bekendheid gegeven.

______ Het woord tarot


Wat betreft de herkomst van het woord tarot tasten we ook in het duister. Er zijn namelijk vele mogelijkheden die de oorsprong van het woord tarot zouden kunnen zijn. Kijk maar eens naar de volgende tabel:

TarotTaalKomt vanNederlandse vertaling
ToraHebreeuws-Leer, aanwijzing
OtarOud GrieksOtarionHoren
ArotOud GrieksArotosWerken
OratLatijnoratioTaal, het woord
RatoLatijnratusDe verwezenlijking
RotaLatijn-Het rad van wording
TaroshOud-Egyptisch-De Koninklijke weg
AtorOud-Egyptisch-Egyptische god van de inwijding
TariquaArabisch-De weg van de wijsheid
TarrochiItaliaans-Tarot

Alle vertalingen duiden op dezelfde mysterieuze betekenis: de taal van de kaarten brengt wijsheid. Maar wel in een cryptische omschrijving van beeldtaal. De antwoorden liggen verborgen in de kaarten en zijn slechts voor ingewijden toegankelijk.